De bevolking van Mierlo groeide veel sneller dan die van Nederland en van de regio. Mierlo bouwde flink, met name in Mierlo-Hout, want de angst voor annexatie zat er goed in. En Zuidoost-Brabant groeide sneller dan de rest van Nederland, dus er was sprake van een dubbel effect. Uitgedrukt in indexcijfers zien de groeicijfers van 1900 tot 1962, er als volgt uit:
| 1900 | 1910 | 1920 | 1930 | 1940 | 1950 | 1960 | 1962 | ||
| Nederland | 100 | 115 | 133 | 153 | 172 | 197 | 223 | 229 | |
| Noord-Brabant | 100 | 113 | 131 | 161 | 188 | 211 | 270 | 282 | |
| Zuid-Oost-Brabant | 100 | 114 | 136 | 176 | 209 | 258 | 314 | 339 | |
| Mierlo | 100 | 113 | 152 | 206 | 227 | 276 | 352 | 384 |
Een mijlpaal was het bereiken van de 10.000e inwoner. Dat gebeurde feitelijk op 22 december 1962, toen Frans Hurkmans geboren werd. Officieel werd dat pas toen vader Hurkmans op 27 december 1962 aangifte deed van de geboorte van zijn zoon Franciscus Gerardus Antonius Cornelis Hurkmans, ten overstaan van het college van Burgemeester en Wethouders. Frans was het derde kind in het gezin Hurkmans, dat op de Margrietstaat 20 woonde.
Uiteraard was dat een mooi moment voor Mierlo. Op de avond van 27 december was er een bijzondere raadsvergadering. Daar werd onder meer gemeld: “Voorts is van de tienduizendste Mierlonaar bekendheid gegeven door klokgelui en het uitsteken van de Nationale driekleur van het gemeentehuis. De Vrijwillige Brandweer heeft door middel van sirenegeloei kennisgegeven van de tienduizendste aan de gehele Mierlose bevolking, bovendien is aan het gemeentehuis het getal 10.000 aangebracht, dat ’s avonds wordt verlicht.”
In ieder geval lieten de aankondigingen niets aan duidelijkheid te wensen over, het gemeentebestuur was zeer tevreden. Burgemeester Krol kwam bij het gezin op visite, bracht de felicitaties namens de gemeente over en hij bracht een cadeautje mee. Natuurlijk kreeg hij een beschuit met muisjes. De echtgenote van de burgemeester was er ook bij aanwezig en schreef een gedicht ter gelegenheid van dit heuglijke feit.
Mierlo’s tienduizendste
De tienduizendste Mierlonaar
kwam zich net nog even melden
toen ze de bevolking telden
op het eind van het nieuwe jaar.
Met gejuich wordt hij ontvangen
beschuit met muisjes staan al klaar
Trompetgeschal en feest is daar
de vlaggen worden uitgehangen.
De ouders van het kleine wicht
zullen aan dit jonge leven
alle goeds en liefde geven
moeder straalt met blij gezicht.
De Mierlonaren zijn ook blij
omdat in hun geschiedenis
al weer een nieuwe mijlpaal is
door het nieuw lid der maatschappij.
Aldegonda Krol-Pennings
Net nadat Frans zijn 5e verjaardag had gevierd, raakte hij zijn bijzondere positie weer kwijt. Het gebied Lungendonk werd namelijk overgedragen aan Someren en Mierlo-Hout aan Helmond. Daardoor zakte het inwoneraantal van de gemeente weer tot onder de 10.000, om precies te zijn tot 5.566. Hieruit blijkt tevens dat Mierlo-Hout sinds 1900 heel wat sneller gegroeid was dan Mierlo-Dorp. Inmiddels woonde namelijk ruim 40% van de inwoners van Mierlo in Mierlo-Hout, waar dat eerst 20 procent was.
Burgemeester Van Kuik stelde samen met de gemeenteraad het doel op om opnieuw te groeien naar een inwonertal van 10.000. Dat was des te belangrijker, omdat Commissaris van de Koningin Constant Kortmann aan Van Kuik had laten weten dat een inwoneraantal van minstens 10.000 een waarborg was voor zelfstandigheid. Van annexatie zou dan geen sprake meer zijn.
Voor die bevolkingsgroei was natuurlijk wel wat inspanning nodig.
Aan de westkant van Mierlo werden nieuwe wijken gepland die inwoners van buitenaf moesten aantrekken (Kerkakkers I en II), maar ook de bouwplannen in de jaren daarna in de Overakker, Neerakkers en de Loo moesten bijdragen aan het behalen van de doelstelling. Die werd bereikt op 13 november 1988 toen, in de (nieuwe) wijk Overakker Simone van de Wiel werd geboren, dochter van Ellen en Toon van de Wiel. Mierlo was net als in 1962 in feeststemming. Simone werd warm onthaald door burgemeester Jan Berkhout.
Pastoor Jacques Kloeg stak de vlag uit en liet de klokken luiden. Hij was zo blij dat parochie-assistente Rietje tegen hem zei dat het wel leek of hij zelf de vader van de 10.000e was. Simone kreeg een serenade van harmonie St. Lucia. En de (jeugd)brandweer, carnavalsverenigingen en het gemeentebestuur trokken met huifkarren in optocht naar de woning van haar ouders. Simone kreeg een bolderkar vol met cadeautjes en een spaarbankboekje met daarop een storting van 10.000 centen.
Desgevraagd weet Simone te vertellen dat ze later niet zoveel meer gemerkt heeft van het feit dat ze zo’n bijzondere inwoner van Mierlo was. Ze mocht tot haar 10e verjaardag haar verjaardagsfeestje vieren op het Wolfsven. Dat is haar wellicht nog wel het meeste bijgebleven.
De eretitel ‘10.000ste inwoner’ raak je nooit meer kwijt. Het is natuurlijk al bijzonder als twee inwoners in een dorp die titel mogen dragen. Maar Mierlo is een heel bijzonder dorp en had blijkbaar aan twee van die eretitels niet genoeg. Vrij snel na de 6e verjaardag van Simone, namelijk op 1 januari 1995, werd het gebied Brandevoort overgedragen aan de gemeente Helmond. In dat gebied woonden 358 inwoners en daarmee daalde het inwoneraantal wederom tot net onder de 10.000, namelijk tot 9.975.
Lang duurde dat niet. In de vroege ochtend van donderdag 23 februari, net voor carnaval, werd de grens voor de derde maal bereikt. Met de geboorte van Jonathan Franken had Mierlo de unieke situatie dat het drie inwoners had die als 10.000e inwoner werden ingeschreven.
Het was de tweede keer dat burgemeester Berkhout op bezoek kon gaan bij een 10.000e Mierlose inwoner en zijn ouders Audrey Koenen en Harold Franken. Jonathan kreeg een spaarpot cadeau en ook een beeldje van het Oude Raadhuis.
In het weekend na zijn geboorte besteedde het college van burgemeester en wethouders in de carnavalsoptocht aandacht aan zijn geboorte. Het zou meteen ook de laatste keer zijn dat een burgemeester om deze reden bij iemand op kraamvisite gaat. Want door het samengaan van de gemeenten Geldrop en Mierlo komt er nooit meer een 4e 10.000e bij.
