“Neen, Emma, het hoeft niet zo lang geleden te zijn, eigenlijk is alles wat gebeurd is, meteen geschiedenis. Dus ook wat pas gebeurd is, hoort erbij.
De coronapandemie bijvoorbeeld, die vanaf ongeveer maart 2020 ook in Mierlo rondwaarde, is geschiedenis. En ook de oorlog in Oekraïne hoort daarbij.
Over veel jaren zal daar nog over worden gesproken, maar dat wil niet zeggen dat het dan pas belangrijk is.”
“Opa, zijn er de afgelopen jaren in Mierlo dingen gebeurd, die voor het dorp echt belangrijk waren?”
“Jazeker, Emma, ik zal je een paar dingen vertellen, waarmee Mierlo in het nieuws kwam. Als je daar met de Mierlonaren die vaak op het bankje op het Molenplein te vinden zijn over praat, dan hoor je regelmatig: “witte nog ……?”.
Zal ik het je zo ook maar vertellen? Hoewel jij het je waarschijnlijk niet meer herinnert, omdat je daar nog wat te jong voor bent.”
“Het was op zondag 30 juni 1996 dat de Tour de France door ons dorp reed! Het was al bijzonder dat de Tour vanuit Nederland vertrok, maar dat de eerste etappe – die startte en finishte in Den Bosch – door Mierlo kwam, was toch wel heel bijzonder. Een heel weekend stond Mierlo op zijn kop en er kwamen wel 60.000 mensen op af. Mierlo kreeg een beetje een Frans tintje. Zo werden enkele straatnamen omgedoopt en heette de Dorpsstraat bijvoorbeeld de Rue du Village.
En wat denk je, hoe zou de Marktstraat geheten hebben?”
“Dat weet ik opa, dat zal dan de Rue du Marché zijn geweest.”
“Op zaterdag voor die tour-doortocht was er een muziekfeest in een grote feesttent bij de molen, waar Gordon optrad.
Op zondagochtend werd gestart met een openlucht eucharistieviering op het Molenplein en daarna een groots openluchtontbijt. ’s Middags was de doorkomst van de Tour de France. De mensen stonden rijen dik langs het parcours om de renners, onder wie de Nederlanders Michael Boogerd, Jeroen Blijlevens en Bart Voskamp, maar ook de reclamekaravaan en de volgwagens met de ploegleiders te bekijken.
Die reclamekaravaan viel wel een beetje tegen, daar hadden we meer van verwacht. Later bleek dat een gedeelte niet door het dorp gereden was, maar over de Geldropseweg was gegaan. De Fransman Frédéric Moncassin won de etappe. Na de doorkomst kwam de “Tros Op Nieuwe Toeren”-roadshow met artiesten zoals Albert West en De Deurzakkers naar Mierlo, het was heel gezellig. Afgesloten werd met de eerste Mierlo Taptoe. Al met al was het een indrukwekkend weekend.”
“Weet je Emma, dat er best veel mensen als achternaam “Van Mierlo” hebben?”
“Ja, opa, dat heb ik wel eens gehoord.”
“Een ander hoogtepunt van het Tour-weekend was de Van Mierlo-dag, een dag voor mensen die Van Mierlo heten. Er was toen nog geen internet, dus de organisatoren hadden alle telefoonboeken van Nederland en een deel van België moeten doorspitten om Van Mierlo’s op het spoor te komen. Er werden brieven naar 282 verschillende gemeenten gestuurd, in totaal waren het 1650 adressen, van Maastricht tot Zwolle en van Middelburg tot Enschede. Uiteindelijk waren ruim 1700 Van Mierlo’s aanwezig tijdens de tourdoorkomst. Hans van Mierlo, toen minister van Buitenlandse Zaken, kon die dag niet en had zich netjes afgemeld. Ook namen vele Van Mierlo’s deel aan het Tour-ontbijt in de openlucht bij de molen. Ze moesten daarvoor van tevoren geld overmaken. Opvallend was dat bij aanmelding op vele afschriften te lezen stond: ‘Openlucht Ontbijt, familie Van Mierlo’.
Ook werd die zondag de EK-voetbalfinale gespeeld. Weet jij nog wie er won?”
“Neen opa, ik heb geen idee. Het zal wel weer Duitsland zijn geweest of niet?”
“Tja, Emma, dat moet je dan maar eens opzoeken.”
“Witte nog Emma, dat er in Mierlo elk jaar een taptoe was?”
“Ja, opa, daar weet ik nog wel iets van. Dat was toch met muziekkorpsen op het plein voor het gemeentehuis?”
“Ja, dat klopt helemaal. In Mierlo heeft ruim 20 jaar elk jaar de Mierlo Taptoe plaatsgevonden. De eerste keer was dat in het weekeinde van die Tour de France-festiviteiten. Het idee voor een taptoe leefde al jaren en werd dus daadwerkelijk dat jaar uitgevoerd onder de verantwoordelijkheid van Stichting Mierlo Promotie. Op zondag 30 juni 1996 gaven vier showbands een doorlopende show op het plein voor het gemeentehuis. De Taptoe was een nieuw evenement en bracht een nog ontbrekend cultureel entertainment in de regio. Vele gerenommeerde Nederlandse showkorpsen van topniveau stonden jaarlijks garant voor een perfect uitgevoerd schouwspel. De schitterende lichteffecten, de prachtige uniformen en het publiek op de drukbezette tribunes zorgden voor de juiste sfeer.”
“Opa, die korpsen trokken toch ook door de straten van Mierlo?”
“Ja dat was zo, voor aanvang van de taptoe vond de zogenaamde streetparade plaats. De showkorpsen trokken dan via verschillende routes door Mierlo om zich zo al te presenteren aan de bevolking. Daarna verzamelden de korpsen zich voor hun optreden bij het gemeentehuis. Aan het einde van de optredens traden de korpsen gezamenlijk aan voor het spelen van de hymne en het Wilhelmus.
Daarvoor klonk natuurlijk het taptoesignaal, meestal vanuit een raam van de bovenverdieping van het gemeentehuis. Het taptoesignaal is de standaard afsluiting van de taptoe, voordat het volkslied gespeeld wordt. Het taptoesignaal is al een heel oud gebruik. Het werd vroeger, al vanaf de 17e eeuw, bij militairen geblazen als teken dat de dag ten einde was en de slaapplaatsen moesten worden opgezocht. De naam van het signaal is afgeleid van het commando ‘tap toe’ dat gebruikt werd om aan te geven dat er geen bier meer geschonken mocht worden en dat de militairen terug naar de kazerne moesten.“
“Is dat echt waar opa, of verzin je dat maar?”
“Neen, Emma, dat is echt waar. Het taptoesignaal wordt ook jaarlijks geblazen voorafgaand aan de twee minuten stilte op 4 mei.”
“Dat weet ik opa, dat is toch altijd op het oorlogskerkhof?”
“Precies, maar het klinkt dan door heel Nederland.
“Vaak traden er bij de Mierlo Taptoe vijf showbands op. Een terugkerend kenmerk leek ook te zijn dat het tijdens de Mierlo Taptoe regende. Bij de 12e Mierlo Taptoe in 2008 wist René Weijmans, die het geheel jaarlijks aan elkaar praatte, te melden dat het de 11e keer was dat het regende of dreigde te regenen. Maar hij vertelde ook: “Zoveel mensen met zulk slecht weer, dat is niet te verwaarlozen”, waarmee het succes van de Mierlo Taptoe werd onderstreept. In 2017 vond de Mierlo Taptoe voor de laatste keer plaats.”
“Ik hoop dat die nog een keer terugkomt opa.”
“Ja, Emma, dat hoop ik ook, maar ik twijfel of dat nog haalbaar zal zijn.”
“Witte Emma, dat Mierlo ooit de nationale tv gehaald heeft toen een bijzonder geschrift gevonden werd.”
“Neen, opa, vertel!”
“Dit is het verhaal over het kruikje onder d’n dikke boom. Begin 1964 werd de dikke kastanjeboom op de kruising Dorpsstraat, Prelaat Brantenstraat en Hekelstraat gerooid. .
Het had lang geduurd voordat het zo ver was, er was nogal gedoe geweest over de vraag of de boom wel of niet gerooid mocht worden. Toen ze dan eindelijk begonnen met het kappen, zorgden de brandweermannen Sjef Verbruggen en Frans van de Kimmenade ervoor dat het nog langer duurde door een grap uit te halen. Ze hadden onder de wortels een kruik verstopt met daarin een perkamenten papier, waarop een tekst was geschreven, zogenaamd uit de tijd van de Franse Republiek.
Neef Nico van de Kimmenade, die op het seminarie de Latijnse taal had geleerd, had voor de Latijnse tekst gezorgd. Op 8 januari 1964 vonden gemeentewerkers die kruik. Ze brachten hem naar de burgemeester en er werden deskundigen bijgehaald om de tekst te ontcijferen. Het werd al snel landelijk nieuws en al snel waren ook enkele landelijke zenders in Mierlo om hiervan verslag te doen. Uiteindelijk bleek het om de volgende, vertaalde, tekst te gaan:”
“Het was een onzintekst en de brandweerlieden hebben hartelijk gelachen, met name omdat de deskundigen aanvankelijk zo enthousiast waren over de vondst.”
“Opa, ik hoorde dat de band Doe Maar ooit in Mierlo begonnen is, weet jij daar iets van?”
“Ja, Emma, daar waren oma en ik bij. Ik zou niet zeggen dat Doe Maar in Mierlo begonnen is, maar de band heeft hier wel opgetreden. Het was met Kerstmis 1978. De groep was toen nog niet bekend maar trad volgens zijn aankondiging op 26 december 1978 en op 10 februari 1979 op in het ‘Pour Vous’.
Dat was natuurlijk fout, want het moest Poervoe zijn. In 1981 werd de band echt beroemd, toen Henny Vrienten ging meedoen en de single ‘Sinds een dag of twee’ de eerste echte hit werd. Poervoe was een jongerensoos en was gevestigd in een grote boerderij aan wat toen Loeswijk heette, maar nu Neerakker is.
Die boerderij is inmiddels afgebroken. Ook vele andere artiesten die op het randje van doorbreken stonden, zoals Herman Brood & His Wild Romance, The Nits, The Scene en de Golden Earring stonden er op een podium waar ooit een koeienstal was.”
“Goh, opa, zijn de Golden Earring echt ooit in Mierlo geweest, daar had ik eigenlijk ook wel bij willen zijn.”
“Witte Emma, niet alleen Golden Earring, maar ook een andere band die wereldberoemd was, kwam naar Mierlo, dat was op 23 mei 1999. Ken je Metallica?”
“Ja opa, die stond in de laatste top 2000 met wel 11 nummers en ‘Nothing Else Matters’ stond op de 8e plek. Dat zullen ze toen ook wel gespeeld hebben.”
– Bron: https://www.metallica.com/events/event-10325.html
“Op 21, 22 en 23 mei 1999 vond Dynamo Open Air plaats op de Gulbergen, vandaar dat het ook wel ‘Dynamo naast de vuilnisbelt’ werd genoemd. Dynamo Open Air was een hardrockfestival dat van 1986 tot 2005 is gehouden en dat ontstond in jongerencentrum Dynamo in Eindhoven. Het werd vaak gehouden bij Eindhoven Airport, dat toen nog Welschap heette. In 1997 moest er een nieuwe locatie komen vanwege de komst van de wijk Meerhoven. In 1999 kwamen ze in Mierlo op de Gulbergen terecht.
Het bleek een rampzalige keuze te zijn: het terrein was te klein voor de ruim 42.000 bezoekers, de aanvoerwegen raakten verstopt, het parkeren was een nachtmerrie en het stonk door de vele dixies die in rook opgingen. Gelukkig hebben de bands het festival gered, want naast Metallica traden ook System of a Down, The Gathering, Heideroosjes, Manowar en Cradle of Filth op. Wie herinnert zich niet hardrock die vanuit de Gulbergen over Mierlo klonk en de duizenden jongeren die te voet naar de winkels in het dorp kwamen om eten, bier en andere dranken te kopen. In het boek ‘De kersen van Maria’ van Peter van Vlerken wordt ingegaan op dit festival. Heb je dat boek gelezen Emma?”
“Nee, opa, maar dat moet ik eigenlijk wel doen hé, want daarin staat ook het nodige over de geschiedenis van Mierlo.”
Bekijk ook:
– Dynamo Open Air 1999 short impression: Biohazard, System Of A Down, Skinlab & more (Dutch TV) – YouTube
– S O D Dynamo Open Air 1999 – YouTube
“Opa, ik weet wel van een andere beroemdheid die in Mierlo geweest is. Zal ik je daarover vertellen?”
“Dat is goed, Emma, vertel op.”
“Dat was in 2017, op dinsdag 8 augustus. Heel Mierlo stond op z’n kop en er werd zelfs in de krant een strip over getekend, want de Argentijnse voetballer Maradonna was in Mierlo en hij wilde een worst gaan kopen bij de Hema.
Maar die hadden ze niet warm, want daar was geen keuken. Volgens mij vond hij dat niet zo erg, want hij heeft toch flink inkopen gedaan. Hij kocht wel voor 400 euro aan spullen waaronder een donkerblauwe pyjama.
– bron: Knudde Persdienst 9-8-17
Toen hij ging afrekenen, wilde de medewerkers van de Hema met hem op de foto, en dat heeft hij ook gewoon gedaan.”
“Weet je ook waarom Maradonna eigenlijk in Mierlo was Emma?”
“Ja opa, hij was in het HUP-hotel met een voetbalploeg uit de Verenigde Arabische Emiraten (de tweede divisionist FC Fajairah) en ze trainden op het veld van Mifano. Er kwamen veel fans van Maradonna op af. Want het nieuws dat hij in Mierlo was, ging als een lopend vuurtje rond. Wist je opa, dat in het voetbalmuseum Fanatic in het HUP-hotel een shirt van Maradonna hangt? Ik heb het zelf gezien.”
“Witte opa, dat er ook een Mierlonaar is die heel erg bekend is? Dat is Frank Lammers, die ken je toch wel?”
“Zeker Emma, Frank kom je op tv nogal eens tegen en hij heeft ook een canon gemaakt over Brabant, waarin hij de belangrijke gebeurtenissen van onze provincie Noord-Brabant op zijn eigen manier benadert.”
“Ja, opa. Frank Lammers speelde de hoofdrol in de eerste door Netflix geproduceerde Nederlands-Vlaamse serie. Die serie heet Undercover en er is ook een film van gemaakt. Hij speelt daarin Ferry Bouman, de baas van een omvangrijk drugsimperium. Bouman brengt, ondanks zijn vele geld, zijn vrije tijd het liefste door in een eenvoudig chalet op de camping vlak bij zijn riante villa. Frank Lammers is natuurlijk ook bekend van reclames en hij heeft in coronatijd een film gemaakt, ‘De groeten van Gerri’ waarin hij een leraar speelde die online lesgaf in zijn onderbroek. Hij speelde ook de hoofdrol in de film over Michiel de Ruyter. Die film hebben we samen nog gekeken.”
“Jazeker, Emma, maar weet je ook dat Frank onlangs nog als hond verkleed in Mierlo was?” “Neen, opa, wanneer was dat?”
“Dat was bij The Masked Singer Mierlo 2022 van de Kersepit. Frank heeft toen gewonnen en hij zei dat dat het mooiste moment van zijn leven was.”
– Bron: Facebookpagina De Kersepit
“Witte Emma dat in Mierlo jarenlang het Nederlandse kampioenschap voor Springruiters werd gehouden. De allereerste editie van het Concours Hippique Mierlo als ‘officieel erkend nationaal springfestijn’ was in 1971. Een jaar daarvoor was er in Mierlo al sprake van een ‘gezelligheidsconcours’ met deelname van springruiters uit de eigen regio en directe omgeving’. Daarna werd het Concours Hippique Mierlo een officieel erkend nationaal springfestijn. Het evenement begon aan de Dickbierweg (vlakbij ’t Weijerke) en heeft daarna op diverse plekken plaatsgevonden zoals op het terrein aan de Burgemeester Termeerstraat, op het Oudven en als laatste op het terrein aan de Sint Sebastiaanweg/Goorsedijk.
Een onderonsje op het terrein. Adjudant Weijmans kijkt toe, voorzitter Tonnie Mutsearts, Leo van de Vleuten en Frits van Laarhoven.
Vanaf 1977 heeft er twintig keer de strijd om het Nederlandse kampioenschap plaatsgevonden.
In de beginjaren zaten er steeds enkele jaren tussen, van 2003 tot en met 2019 was het een jaarlijks evenement.
In 2014 werd Maikel van der Vleuten in zijn voormalige achtertuin Nederlands kampioen met VDL Groep Eureka.
Tijdens het Concours Hippique Mierlo kwamen verschillende categorieën aan bod, van het kampioenschap van Junioren en Young Riders tot aan het Veteranenkampioenschap ook wel het ‘Vader Abraham Concours’ genoemd. Er waren jaren bij dat er wel 15.000 bezoekers werden geteld. Sinds 2022 wordt het evenement in Deurne gehouden.”
“Tjonge, opa, wat is er in Mierlo toch veel gebeurd en wat is het fijn dat we daarover kunnen praten. Ik denk dat we van Mierlo zeker mogen zeggen dat het “un dörp mi pit” is.”
